Van huis uit kreeg ze het al mee: spullen gooi je niet zomaar weg. Nu brengt de goedlachse Esther (63) die gedachte naar een volgend upcycle niveau en werkt ze twee dagen in de week als vrijwilliger in het naaiatelier van Stunt. Maar wat doet ze precies en waarom doet ze dat eigenlijk vrijwillig?
Esther, kun je nog herinneren wat je dacht toen je hier voor het eerst kwam?
Ja, ik dacht meteen: ‘Wow! Waarom kent niet iedereen dit? Waarom kende ik dit nog niet?’ Ik ben hier op een dag gewoon binnengelopen om te kijken of ik hier vrijwilligerswerk kon doen. Die dag raakte ik meteen in gesprek met mijn toekomstige collega. We bespraken wat ik zou willen en welke dagen ik wilde werken. Dat is inmiddels al bijna drie jaar geleden. De tijd vliegt voorbij!
‘Kom, kijk en zie! Als je hier binnenkomt denk je: wow!’
Met welk idee stapte je die dag eigenlijk bij Stunt binnen?
Met het idee dat ik meer met mijn passie wilde doen: kleding maken en recyclen. Dat heb ik echt vanuit huis meegekregen, dat je spullen niet zomaar weggooit. In de familie gaven we spullen door of maakten er iets anders van. Dus toen ik een paar jaar terug van Zeeland naar Delft verhuisde, ben ik op zoek gegaan naar een plek waar ik dat voort kon zetten. Bij Werkse! zag ik een poster van Stunt hangen en daarom ging ik meteen langs.
En wat doe je nu precies bij Stunt?
Ik werk als vrijwilliger twee dagdelen in de week in het naaiatelier van Stunt. Samen met mijn collega’s maken we heel veel mooie producten, dat doen we ook echt samen. We maken bijvoorbeeld hele mooie tassen van oude broeken en banners. Oké, de poef maken vind ik iets minder leuk, maar verder krijg ik van alle producten echt een ‘yes-gevoel’! Het leukste is echt dat zo’n heel project van begin tot eind samen doen.
‘Ik kom iedere dag met veel plezier en ga altijd tevreden weer weg’
Je zet je dus vrijwillig in, wat krijg je daar voor terug?
Vooral het gevoel dat ik nuttig bezig ben. Het gevoel dat ik mijn hobby echt in het groot voor klanten kan doen. En weet je? Het mooiste is dat we dat in een heel divers team doen en we heel veel van elkaar kunnen leren. Over het werk, maar ook over cultuur, geloof en afkomst. Je kan elkaar alles vragen. Bij Stunt krijg je ook de kans om dingen op je eigen manier te doen. Je krijgt de ruimte om echt jezelf te zijn. Natuurlijk zijn er wel regels, maar je merkt niet dat ze er zijn. Daarom voelt het niet als werk.
Heb je nog Stunt-dromen voor de toekomst?
Ik hoop dat meer mensen gewoon naar binnen lopen om hier te kijken. Aan hen zou ik willen zeggen: ‘kom gewoon kijken, je hoeft niet meteen te praten, gewoon kijken’. Dan zien ze denk ik vanzelf of dit bij ze past. En voor mezelf? Nou, als het zo gewoon nog 10 jaar door mag gaan ben ik heel blij. Het is hier al heel divers en goed. Ja, het is goed, het is goed.
