Het verhaal van Jeroen laat zien hoe krachtig een nieuwe start kan zijn. 3,5 jaar geleden kwam hij als deelnemer binnen. Zijn eerste indruk van Stunt? ‘Dit is niks voor mij’. Gelukkig gaf hij Stunt een kans – en vond hij zijn plek. Van houtwerkplaats naar onze boekhouding. Hij is de man van de cijfers, met een ijzersterk geheugen. In dit openhartige interview vertelt Jeroen over zijn weg naar zelfvertrouwen en hoe hij van sociale angst ging naar ‘keuzestress’ over met wie hij zijn pauze deelt.
Kan jij ons eens meenemen in jouw Stunt-verhaal. Waar is deze voor jou begonnen?
Ja, ik zat helemaal alleen thuis, zonder werk en inkomen. Ik leefde van mijn spaargeld, maar dat raakte op. Toen moest ik wel een uitkering aanvragen, dat vond ik heel moeilijk. Bij Werkse werd mij geadviseerd om vrijwilligerswerk te vinden, aangezien zij het belangrijk vonden voor mij om in contact te staan met mensen. Ik zat thuis en de enige die ik sprak was de cassière in de winkel. Daardoor ging het alleen maar slechter met mij eigenlijk.
Uiteindelijk ben ik 3,5 jaar geleden in de houtwerkplaats van Stunt aan de slag gegaan.
Je zat thuis, wil je daar iets over vertellen?
Ik werkte op een accountantskantoor en woonde alleen. Doordat ik geen relatie had, voelde ik mij thuis eenzaam. Ook op mijn werk had ik het niet meer naar mijn zin. Ik ging naar werk met een slecht gevoel en kwam thuis met een slecht gevoel. Dat werd mij te veel. Toen heb ik ontslag genomen en heb ik 5 jaar thuis gezeten, zonder inkomen.
‘Ik dacht echt dat ik niets meer kon. Bij Stunt heb ik de kans gekregen om mezelf te laten zien dat dat niet waar is.’
Wat heeft Stunt je gebracht?
Het belangrijkste is dat het mij heeft geholpen om met mensen in contact te komen. In het begin zat ik tijdens de pauzes altijd alleen bij Stunt, want ik was bang dat mensen mij niet wilde of dat ik op iemands plek zat. Toen mijn werkbegeleider vroeg waarom ik dat deed, heeft hij mij dat duwtje gegeven die ik nodig had. Door met mensen in contact te komen wordt het steeds makkelijker. Die positieve ervaringen hebben ook invloed op hoe ik buiten Stunt met mensen om ga. Dat was vroeger allemaal enorm stressvol, maar nu niet meer.
Ook heeft Stunt me geholpen om mijn zelfvertrouwen op te bouwen. Ik dacht echt dat ik niets meer kon. Bij Stunt heb ik de kans gekregen om mezelf te laten zien dat dat niet waar is. Nu denk ik heel anders over mezelf.
Wat zijn je dromen of wensen voor de toekomst?
Ik zou nog steeds wel meer kwalitatief contact met mensen willen. Dat is nog iets wat nog niet zo erg lukt, buiten Stunt om. Maar er is wel echt veel veranderd. 3,5 jaar geleden durfde ik niet eens ergens te gaan zitten. Nu heb ik eerder keuzestress, omdat ik twijfel naast wie ik wil zitten. Dat is natuurlijk een veel fijner probleem.
